رفتار با کودکان نافرمان | روانشناسی کودک لجباز | روانشناس کودک

در مقابل کودک نافرمان چه می توان کرد؟

اکثر کودکان هر از گاهی از خواسته های پدر و مادر خود سرپیچی می کنند. نافرمانی کودکان بخشی از رشد کودک و آزمونی برای انتظارات و عملکردهای والدین می باشد. به علاوه یک روش یادگیری برای کودکان و کشف خودشان می باشد.

کودکان از این طریق فردیت خود را بیان می کنند و به حس استقلال دست می یابند. زمانی که استقلال خود را بهبود می بخشند و درگیری های کمتری با ولدین خود دارند، مرزهای مربوط به قوانین پدر و مادر و کنترل شدن خود را کشف می کنند.

اما گاهی این درگیری ها بیش از حد معمول است و به شکل الگویی برای رابطه والدین و فرزندان در می آید. نافرمانی ممکن است علل مختلفی داشته باشد. گاهی مربوط به انتظارات غیرمنطقی والدین می شود. گاهی نیز خلق و خوی کودک، مشکلات مدرسه، استرس خانواده و یا درگیری های بین پدر و مادر باعث بروز این نافرمانی ها می شود.

والدین چه کاری می توانند انجام دهند؟

اگر شما یک کودک نافرمان دارید، علل اصلی این آشفتگی و نافرمانی را بررسی کنید. اگر این مشکل یک الگوی مداوم است که در دوران جریان داشته است، به دقت وضعیت خانواده خود را ارزیابی کنید:

• اعضای خانواده تا چه اندازه به یکدیگر احترام می گذارند؟
• آیا آنها به حریم خصوصی، ایده ها و ارزش های شخصی یکدیگر احترام می گذارند؟
• چگونه خانواده تعارضات خود را برطرف می کند؟
• آیا اختلافات از طریق بحث منطقی حل و فصل می شوند یا اکثرا بین اعضا بحث و جدل و خشونت بروز می کند؟
• معمولا نظم و انظباط برای شما چه اشکالی دارد؟
• در رابطه شما و فرزندتان فریاد زدن تا چه اندازه رخ می دهد؟
• آیا شخصیت شما و فرزندتان خیلی متفاوت و این تفاوت اصطکاک هایی را بین شما به وجود آورده است؟
• آیا کودک شما در انجام تکالیف خود و برقراری رابطه با دوستانش دچار مشکل است؟
• آیا خانواده زمان های پرتنشی را سپری می کند؟
• اگر فرزند شما به تازگی بی احترامی و نافرمانی را شروع کرده است، به او بگویید که متوجه تغییر رفتار و ناراحتی او شده اید. با کمک خودش سعی کنید علت اصلی ناراحتی و ناامیدی وی را تعیین کنید. این اولین گام برای کمک به کودک است تا رفتار خود را تغییر دهد.

چگونگی واکنش والدین

اگر در مقابل رفتار فرزند خود واکنش انفجاری نشان دهید و خونسردی خود را از دست بدهید، او نیز با نافرمانی و بی احترامی پاسخ خواهد داد.

در مقابل زمانی که شما آرامش خود را حفظ کنید و سعی کنید به کودک کمک کنید، کودک نیز مطیع تر خواهد بود. اگر به کودک احترام بگذارید، او نیز احترام متقابل به شما و دیگران را یاد می گیرد. اما اگر با رفتار آرام شما کودک نافرمان بوده و خشونت نشان داد، صحبت را متوقف کرده و به وی زمان بدهید تا آرام شود.

زمانی که فرزند شما مطیع است و محترمانه رفتار می کند، از او تعریف کنید و این رفتار را تشویق کنید. رفتارهای مورد نظر خود، از جمله همکاری و حل مشکلات، را بیش از پیش تشویق کنید. تلاش مثبت همیشه موفق تر از مجازات خواهد بود.

نیاز به کمک های بیشتر

برای برخی کودکان نافرمان نیاز است که به متخصصین حرفه ای مراجعه کنید. در ادامه موقعیت های مختلف برای مشاوره بیان می شود.

• اگر الگوی نافرمانی و بی احترامی مداوم و طولانی مدت در مدرسه و خانه مشاهده می شود.
• اگر علیرغم تلاش های شما در تشویق کودک و ارتباط برقرار کردن با وی، همچنان نافرمانی و بی احترامی در رفتار کودک مشاهده می کنید.
• اگر کودک علائم نارضایتی و ناراحتی نشان می دهد – شاید احساس ناامیدی، تنهایی کند و حتی از خودکشی صحبت کند.
• اگر شما یا همسرتان یا کودکتان برای مقابله با اضطراب و داشتن احساس بهتر، الکل مصرف می کنید.

اگر روابط بین اعضای خانواده تان دارای مشکلات و عدم همکاریست، خانواده درمانی موثر خواهد بود. از طریق مقابله با این مشکلات و برطرف کردن آنها در سنین پایین می توانید مشکلات جدی را که در ئوران نوجوانی کودک با آنها روبه رو می شود، به حداقل برسانید یا حتی به طور کامل پیشگیری کنید.