در هنگام بیان خاطرات اشتباه، چه اتفاقی در مغز می افتد؟

اکثر افراد به حافظه خود برای ثبت وقایع گذشته اعتماد دارند، گرچه گاهی این بخش دارای نقص هایی می باشد – در حقیقت مردم حافظه را به عنوان یک انبار چندرسانه ای از تجارب می دانند. اما روانشناسان، دانشمندان علوم اعصاب و وکلا شناخت بهتری نسبت به حافظه دارند. به عنوان مثال شهادت شاهدان عینی در حال حاضر زیاد قابل اعتماد نمی باشد. به این دلیل که حافظه تنها بازیابی اطلاعات ذخیره شده نمی باشد.

ذهن ما به طور طبیعی با استفاده از ترکیبی از تجربه ها و دانش دنیا خاطرات را می سازد. خاطرات ما با در هم پیچیدن تجربیات گذشته و حال فرسوده می شوند.

گاهی وجود برخی خاطرات و یادآوری های اشتباه باعث شده که روانشناسان سعی کنند علت های اصلی خاطرات اشتباه را کشف کنند. طبق یک بررسی جدید محققان دریافتند که مکانی در مغز است که عملکرد آن باعث پایه ریزی خاطرات و فراموش کردن می شود. این پژوهش براساس عملکرد DRM پایه ریزی شده است – راهی برای استخراج خاطرات اشتباه که سال ها پیش کشف شد.

DRM در حقیقت مخفف نام خانوادگی سه محقق به نام های James Deese، که توهم روانی را در سال 1959 توصیف کرد و Henry Roediger و Kathleen McDermott می باشد که دو روانشناس آخر در سال 1959 توهم روانی را به حافظه اشتباه مرتبط دانستند که به طور گسترده ای در آزمایش های روانشناسی مورد استفاده قرار گرفت.

در زمان انجام این آزمایش لیستی از لغات به شرکت کننده ها ارائه می شود، از قبیل برف، یخ، زمستان و گرم که همه آنها با یک لغت انحرافی دیگر در ارتباط هستند که ارائه نشده است (در این مورد لغت سرد). پس از کمی تاخیر، شرکت کننده ها باید هر تعداد لغتی را که می توانند از لیست ارائه شده به خاطر آورند اما این شرکت کننده ها بارها و بارها لغت ارائه نشده در لیست را به خاطر می آورند.

چادویک، متخصص علم اعصاب از دانشگاه لندن، در این باره می گوید: لیست های مختلفی مشابه این لیست ارائه شدند که قابل اعتمادتر بودند، اما تاثیر آن سازگار با افراد است. نتایج به دست آمده بیانگر این واقعیت است که خاطرات ما براساس آنچه واقعا رخ داده است، نمی باشند، بلکه آنچه به خاطر می آوریم تقریبا حدودی است و اغلب در بیان خاطرات به اصل مطلب اشاره می کنیم. به جای به خاطر آوردن جزئیات، شما یک مفهوم کلی در ذهن ساخته و آن را ذخیره می سازید.

چادویک و همکارانش در ماه گذشته پژوهشی را انجام دادند که برای اولین بار نشان می دهد کجا و چگونه شباهت مفهومی در مغز ظاهر می شود و چرا این شباهت تاثیر DRM را تولید می کند. این تیم ادعا می کند که به دست آوردن درک بهتر اینکه چگونه ذهن انسان اطلاعات مفهومی را پردازش می کند به ساخت نرم افزارهای دقیق تر کمک می کند که می تواند دانش مربوط به برنامه را با موقعیت جدید مطابقت دهد.

محققان معتقدند که این تاثیر به خاطر نزدیکی معانی مرتبط لغات می باشد (معناشناسی)، اما بسیاری از محققان نسبت به چگونگی سازمان یافتن خاطرات اشتباه در مغز و انعکاس آنها تردید دارند. انسان ها منبعی برای ذخیره مقدار زیادی از مفاهیم دارند و ما به طور فوق العاده ای قادر به استفاده از این مفاهیم هستیم تا در شرایط مختلف و مشکلات جدید به عنوان راه حل مورد استفاده قرار گیرند.

بررسی های مربوط به خاطرات اشتباه نشان می دهد که حافظه ما همیشه ترکیبی از آن چیزی است که ما در مورد جهان می دانیم به علاوه آنچه از یک تجربه تازه یاد گرفته ایم – این امر تطبیقی است، زیرا معمولا آنچه در حال استفاده برای حافظه خود هستیم، برای مقابله با یک موقعیت جدید است. حافظه همیشه نوعی بازسازی از این دو منبع می باشد که به ما اجازه می دهد در مورد آنچه مفید بوده و همیشه اتفاق میفتاده است، مداخلاتی انجام دهیم و در چنین آزمایش هایی فقط گاهی گمراه می شویم.

مطالعات تصویری از مغز مناطق متعددی را در حافظه معنایی دخیل می دانند. به نظر می رسد بخش های مختلف مغز دارای ویژگی های مختلف می باشد. اشکال، رنگ ها و حرکات مجزا از همه چیز در قشر بینایی ذخیره می شوند. صداها، چه کلمات یا سقوط از یک شاخه، نیز در قشر شنوایی ذخیره می شوند. دانش ما از چگونگی تعامل با اشیاء – به عنوان مثال جا دادن صندلی در زیر میز – در قشر حرکتی مغز ذخیره شده است.

این بالاترین سطح از انتزاع در فرایند شناخت انسان بسیار مهم است و طبق برخی تحقیقات انجام شده، مرتبط به هسته ای باشد که با بخش های مختلف مغز در ارتباط است. این مرکز در مغز مهم است، زیرا همه چیز را همزمان با هم می بیند و ویژگی های متفاوت از یکدیگر را نیز شناسایی می کند. محققان به این نتیجه رسیده اند که این مرکز در قسمت قدامی لوب تمپورال مغز (ATL) قرار دارد. به عنوان شواهد مربوط به این تحقیق آنها به بیماران مبتلا به زوال عقل معنایی اشاره می کنند که در به خاطر آوردن و درک لغات دچار مشکلاتی هستند.

http://www.scientificamerican.com/article/what-happens-in-the-brain-when-we-misremember/

نگارنده: سمیه محمدی

گروه پزشکان جایروس