درمان پرخوابی

اختلالات خواب دارای دامنه ی وسیعی می باشد که خواب خیلی سبک و یا خواب سنگین در این دامنه قرار می گیرند. که خواب سنگین با عنوان پرخوابی نیز مطرح می شود. یک بررسی منتشر شده در مجله ی مربوط به تحقیقات خواب که در 2010 منتشر شده است، برخی علائم مربوط به این اختلال خواب را توضیح می دهد.

افراد دچار پرخوابی، معمولا مشکل بیدار شدن دارند و همیشه نیاز به استراحت را احساس می کنند. علاوه بر این، چنین افرادی نمی توانند به راحتی تمرکز کنند و مسائل را به خوبی به خاطر نمی آورند. خوشبختانه چندین روش درمانی ایمن و موثر وجود دارند که برای این شرایط مناسب می باشند.

بهبود خود به خود:

علت پرخوابی معمولا ناشناخته است. یک گزارش منتشر شده در سال 2007 در مجله ی “خواب” بیماران دچار پرخوابی را در طی چند سال مورد بررسی قرار می دهد. در این مدت، علائم و نشانه های چرت زدن و خواب عمیق بیش از حد در این افراد ثابت شده است.

به هرحال این اختلال در بسیاری از این افراد به طور ناگهانی و خودبه خود درمان می شود و این امر نشان می دهد که پرخوابی یک عارضه ی موقتی می باشد که به مرور زمان بهبود می یابد.

دارو درمانی:

رایج ترین درمان برای پرخوابی داروهای هوشیار کننده می باشند. متیل فنیدیت، یک داروی محرک، معمولا برای مبارزه با خواب سنگین استفاده می شود. مدافینیل، بهبود دهنده ی بیداری، یک داروی جدید می باشد که معمولا تجویز می شود.

طبق گزارش ارائه شده در مجله ی ” پزشکی بالینی خواب”، حدود 65 درصد افراد به طور مطلوب به این داروها پاسخ می دهند. متیل فنیدیت بیشتر از مدافینیل تجویز می شود، اما هر دو دارو موثر می باشند و مصرف آنها نیز نسبتا بی ضرر می باشد.

در سال 2007، FDA داروی دیگری را برای درمان پرخوابی تایید کرد. این دارو آرمودافینیل نامیده می شود و از لحاظ شیمیایی مشابه مدافینیل می باشد. آرمودافینیل دارای مزیت هایی نسبت به مدافینیل است، از جمله اینکه مقدار کمتری از آن تاثیر بیشتری خواهد داشت.

یک بررسی انجام شده در سال 2008 در مجله ی ” داروهای امروز” مشخص کرد که این مقدار کمتر باعث می شود آرمودافینیل بیشتر از داروهای هشیار کننده ی دیگر مورد استفاده قرار گیرد.

درمان سبک:

پرخوابی ممکن است به علت اختلال ریتم بدن اتفاق بیفتد. این ریتم به وسیله ی رویارویی با نور و تاریکی کنترل می شود. بنابراین نوردرمانی در کاهش پرخوابی موثر می باشد.

تحقیقات انجام شده در سال 2002 در مجله ی ” اختلالات عاطفی” از نور درمانی برای درمان بیماران مبتلا به اختلالات عاطفی فصلی استفاده می کند. این بیماران معمولا دچار افسردگی زمستانی و خواب آلودگی شدید می شوند. مواجهه تدریجی با نور به طور فزاینده ای در کاهش پرخوابی مفید است. در این روش شبیه سازی طلوع، بیدار شدن را برای این بیماران آسان تر می سازد و در ساعات صبح احساس هشداری بیشتری دارند.

شرایط دیگر:

پرخوابی یک نشانه است و در واقع می تواند بخشی از یک اختلال دیگر باشد. به عنوان مثال یک بررسی در سال 2008 خواب سنگین نشانه ی سندروم کلین لوین می باشد، که این سندروم یک اختلال عصبی است که اغلب مردان بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهد که با یک عفونت آغاز می شود.

علاوه بر این مولفه های ژنتیکی نیز موثر می باشند. متاسفانه داروها نیز موثر تلقی می شوند و نور درمانی به طور مکرر در سندروم کلین لوین استفاده نشده است.

مرکز تحقیقات کلینیک فوق تخصصی مغز و اعصاب و روان آلومینا

[divider]

♦  دکتر مصطفی امیری متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات – دارای بورد تخصصی از دانشگاه علوم پزشکی تهران

♦  فلوشیپ اختلالات خواب از دانشگاه بارسلونا

♦  مدیر کلینیک خواب مجموعه کلینیک های تخصصی آلومینا

کلینیک آلومینا مرکز فوق تخصصی پیشگیری و درمان اختلالات مغز و اعصاب و روان در ایران است.

تماس با ما