خطر اعتیاد به داروهای ضد درد

بسیاری از مردم نگران این موضوع هستند که ضد دردهای مخدر منجر به اعتیاد خواهند شد. اگر پزشک برای تسکین درد شما، داروهایی را برایتان تجویز کرده و شما نیز طبق دستور پزشک دارو را مصرف می کنید، اصلا جای نگرانی نیست.

اما برخی دیگر به این داروها اعتیاد پیدا می کنند که این نوع اعتیاد دارای علائمی است، از جمله:

1. به داروی خود خیلی زیاد فکر می کنید:

یکی از علائمی که نشان می دهد به دارو اعتیاد پیدا کرده اید، این است که دو موضوع ذهن شما را مشغول می کند، اول اینکه وعده دیگر دارو چه زمانی است و دیگر اینکه آیا دارو به اندازه کافی دارید. اگر دندان درد داشته باشید و پس از مصرف دارو این درد تا مدتی ادامه پیدا می کند، شما به دارو وابسته شده اید.

البته وابستگی به دارو با اعتیاد به دارو متفاوت است. ممکن است از لحاظ جسمی به دارویی وابسته باشید، اما به آن اعتیاد نداشته باشید. در توضیح بیشتر اینکه، وقتی شما از لحاظ جسمی به دارویی وابسته شده باشید، تحمل شما در مقابل دارو بیشتر شده و برای اثربخشی آن به مقدار بیشتری از دارو احتیاج خواهید داشت.

وقتی به دارو اعتیاد پیدا می کنید، چیزی فراتر از وابستگی جسمی است. شما علیرغم مشکلاتی که دارو برای شما در مدرسه، خانه یا محل کار به وجود می آورد، باز هم به مصرف آن ادامه می دهید.

2. مقادیر مصرفی شما با آنچه پزشک تجویز کرده، متفاوت است.

ممکن است میزان مصرف و وعده های مصرف دارو را افزایش دهید. اگر تصور می کنید که پزشک میزان درد شما را درک نکرده یا هر وقت که احساس نیاز می کنید، دارو را مصرف می کنید، اینها علائم هشدار دهنده ای می باشند. اگر به جای اینکه طبق دستور پزشک عمل کنید، سعی دارید چگونگی مصرف دارو را در خود کنترل کنید، در حقیقت دچار مشکل شده اید. در واقع هر زمان که سعی داریم مسائل را کنترل کنیم، به منزله این است که از کنترل ما خارج شده اند.

3. شما پزشک خود را تغییر می دهید.

آیا برای همان دارو به بیشتر از یک پزشک مراجعه می کنید؟

زمانی که کار با پزشک خود را رها کرده و به پزشک دیگری مراجعه کنید تا داروی دیگری برایتان تجویز کند، در حقیقت چیزی در شما تغییر کرده است. هدف شما از این کار احتمالا قویتر کردن داروها باشد، اما این چیزی نیست که پزشک برای شما می خواهد.

آیا در جستجوی پزشکی هستید که معمولا داروهای قوی تجویز می کند؟ آیا به دروغ می گویید نسخه خود را گم کرده اید؟ این ها همه در واقع علائم هشدار دهنده ای هستند که باید مراقب باشید.

4. ضد دردها را از منابع دیگری می گیرید.

تصور می کنید که داروها درد شما را تسکین نمی دهند، بنابراین سعی می کنید مصرف دارو را بالا ببرید. به این ترتیب ممکن است برخی کارهای زیر را انجام دهید که البته از علائم اعتیاد نیز می باشند:

• خرید اینترنتی دارو
• استفاده از باقی مانده داروهای دیگران، یا مصرف داروهایی که مدت زمان درازی است نگهداری می کرده اید.
• دزدیدن داروی خویشاوندان بیمار
• اضافه کردن داروهایی به نسخه پزشک، که البته غیرقانونی می باشد.
• آسیب رساندن به خود، به طوریکه به این بهانه به بیمارستان منتقل شده و دارویی برایتان تجویز شود.
• خرید دارو از خیابان

5. مدت زمان زیادی است که ضد درد مصرف می کنید.

ممکن است به خاطر آسیبی که دیده اید، مصرف دارویی را آغاز کنید. اگر همچنان پس از بهبود مصدومیت خود از این دارو مصرف می کنید، نیاز به کمک پزشک دارید. شاید به خاطر احساسی که پس از نصرف این دارو به دست می آورید، از آن همچنان استفاده می کنید، یا شاید نسبت به دارو ولع پیدا کرده اید. به هرحال نشان دهنده بروز یک مشکل می باشد.

6. اگر کسی در مورد مصرف دارو با شما صحبت کند، عصبانی خواهید شد.

آیا تاکنون دوستان یا خانواده شما در مورد چگونگی مصرف دارو با شما صحبت کرده اند؟ اگر در زمان صحبت در مورد دارو حالت تدافعی بگیرید یا حساسیت نشان دهید، کمی نگران این حالات خود باشید.

7. مانند سابق زیاد مراقب خود نیستید.

ممکن است مانند همیشه مراقب خود نباشید. کمتر نگران بهداشت شخصی خود هستید. ممکن است بیشتر از همیشه دچار اختلالات روحی و رفتاری شوید. آیا بیشتر عصبانی می شوید؟ عادت های غذا خوردن شما تغییر کرده است؟

تغییر در روند خواب نیز از دیگر علائم مشکل در مصرف داروست. افرادی که به مصرف داروهای مورفین و کدوئین اعتیاد پیدا کرده اند، معمولا روز خود را در یک اتاق تاریک می خوابند. حتی گاهی ممکن است نسبت به انجام مسئولیت های خود نیز بی تفاوت شوید.

در مقابل اعتیاد به دارو چه می توان انجام داد؟

اگر خودتان یا اعضای خانواده یا دوستانتان دارای این علائم هستید، سعی کنید اطلاعات بیشتری در مورد این وضعیت و علائم کسب کنید و به پزشک مراجعه کنید، چرا که همیشه این علائم نشان دهنده اعتیاد دارویی نیست. در هنگام مراجعه به پزشک نیز با پزشک خود صادق باشید و نسبت به بیان تمام شرایط و واقعیت ها تردید نداشته باشید.

نگارنده: سمیه محمدی

[divider]

کلینیک فوق تخصصی مغز و اعصاب و روان آلومینا