با توجه به تحقیقات جدید، اختلال خوردن بویژه پرخوری عصبی و اعتیاد به الکل ممکن است، از عوامل ژنتیکی مشترکی ناشی شود.

نویسنده ی مطالعه،ملیسا مان- چرنوف، دکترای دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، گفت: مطالعات پیشین نشان داده بود ،افرادی که اختلال خوردن دارند، میزان بالاتری هم سوء مصرف و وابستگی به الکل دارند.

همچنین مطالعات میزان بالاتری از وابستگی به الکل در پرخوری عصبی نسبت به بی اشتهایی عصبی را نشان داده بودند.

مطالعات قبلی به ارتباط این دو پرداخته اند اما دلیل ژنتیکی در پس این دو اختلال مطرح نشده بود.

برای کشف این موضوع مان و تیم همکارش به مطالعه ی6000 دو قلوی همسان با ژن های کاملاً مشابه و دو قلو های غیر همسان که در نیمی از ژنها مشترک بودند پرداختند تا مشخص شود ژنتیک یا محیط نقش بیشتری در این دو اختلال دارد.

مان چرنوف گفت: «اگر دو قلو های همسان در این رفتارها بیشتر شبیه هم هستند این نشان می دهد که نقش ژنتیک بیشتر از محیط خواهد بود».

بعد از انجام یک سری  مصاحبه ها برای تعیین الکل و عادت غذایی اشخاص ،محققان بعد ازمقایسه نتایج بین دو قلو ها متوجه شدند که  ژنتیک نقش اساسی در امکان ابتلا به این دو اختلال دارد. البته این مطلب به این معنی نیست که نقش محیط را باید نادیده گرفت.هر دوی این عوامل کنار هم می تواند در این دو اختلال تأثیر گذار باشد.

چرنوف گفت : نتایج حاصل از این مطالعه کمک می کند تا پزشکان به هنگام رو یارویی با یکی از این اختلالات در شخص به امکان وجود اختلال دیگر نیز توجه کنند.

قسمت دوم:

پژوهشگران بعد از سال‌ها تحقیق و بررسی بالاخره نقش ژنتیک را در مصرف اعتیادآمیز آشامیدنی‌های الکلی تایید کردند.

به گزارش سایت و به نقل از دیلی میل، پژوهشگران کالج پردو در ایالت ایندیانا آمریکا با تکثیر متوالی موش‌های آزمایشگاهی معتاد به الکل در طول چند دهه متوجه شدند که بیشتر از ۹۳۰ ژن در وابستگی شدید به استفاده از الکل موثرند.

دکتر ویلیام میر که سرپرستی این مطالعه را بر عهده دارد عنوان کرد: بعد از چند دهه تکثیر و تربیت موش‌های معتاد به الکل بالاخره نظریه اعتیاد ژنتیکی الکل تایید شد.

در این بررسی با بررسی ژن‌های موش‌های معتاد و تندرست و سالم روشن شد که تمامی سلولهای بدن موش‌های معتاد برای استفاده از افراطی الکل برنامه‌ریزی شده‌اند.

وی در دنباله افزود: اثر ژن‌ها در ایجاد گرایش به استفاده از الکل به صورت گروهی است، در حقیقت هر ژن تاثیر اندکی بر گرایش به استفاده از الکل دارد و مجموع کارکرد آن‌ها یک فرد را معتاد می‌سازد، پس نمی‌توان گفت که منحصرا یک ژن مسئول معتاد شدن است.

پژوهشگران اعتقاد دارند که وابستگی به الکل را نبایست ساده گرفت، چرا که اشخاص الکلی به یک بیماری مزمن مبتلا شده‌اند که مداوای این بیماری ژنتیکی را مشکل می‌سازد.

جای تاسف است که اشخاص الکلی روزانه هنگام بیدارشدن ناخودآگاه به سوی الکل کشیده می‌شوند و در اغلب موارد اثرات مصرف این آشامیدنی پرخطر را از آشنایان خود پنهان میکنند.

پژوهندگان اعتقاد دارند که با عنایت به یافته‌های این مطالعه قطعا در نظر داشت که گرایش شدید به استفاده از الکل بهیچوجه با تجویز یک دارو از بین نمی‌رود، چرا که تاثیر صدها ژن یک فرد الکلی را می‌سازد.

قسمت سوم :

چگونه به خود یا افرادی که گرفتار وابستگی به الکل شده‌اند کمک کنید؟!

با مصرف الکل:

تصادفات رانندگی ناشی از استفاده از الکل که باعث مرگ می‌گردند، در میان نوجوانان از گسترش بالایی بهره مند است.

استفاده از الکل هم چنین با مرگ‌های ناشی از قتل و خودکشی نیز ارتباط دارد.

نوجوانانی که الکل مصرف میکنند، به احتمال بالاتری گرفتار رفتارهای جنسی پرخطر و به تبع آن بیماریهای منتقله از راه جنسی می‌شوند.

نوجوانانی که الکل مصرف میکنند، بیشتر از دیگران قربانی جرایم خشن از قبیل درگیری‌های فیزیکی، تجاوز به عنف و سرقت می‌گردند.

افت تحصیلی و ترک تحصیل در نوجوانانی که الکل مصرف میکنند، شایع‌تر از بقیه است.

فردیکه در نوجوانی آغاز به استفاده از الکل میکند، چهار برابر افزون‌تر از فردیکه در بزرگسالی الکل استفاده میکند، گرفتار وابستگی و سوء‌مصرف الکل می‌گردد.

با این تفاسیر، پیام هشدار دهنده برای پدر و مادر روشن است: “مصرف الکل، یک رفتار بسیار پرخطر و تهدید کننده برای نوجوانان است و هرچه این رفتار در سالهای پایین‌تری اتفاق بیوفتد، درصد بروز مشکلات در ارتباط با آن بیشتر خواهد بود.

بنابراین خیلی مهم است که به فرزندانتان یاری دهید. تا از رفتن بسوی این رفتار پرهیز کنند”.

انواع آشامیدنی‌های الکلی کدامند و چگونه مصرف می‌شوند؟

کلیه فراورده‌های الکلی به‌صورت خوردنی مصرف می‌شوند و جذب الکل موجود درآن‌ها از مسیر اندام گوارشی صورت میگیرد.

غلظت الکل در انواع آشامیدنی‌های الکلی تفاوت دارد و هر یک توانایی دارند اثر متفاوتی روی فرد داشته باشند.

چهار نوع آشامیدنی الکلی وجود دارد:

آبجو (حاوی شش تا ۹ درصد الکل)

مشروب یا شراب (حاوی ۲۱ تا ۴۱ درصد الکل)

مشروبات تحکیم شده که به آنها الکل افزوده میشود (حاوی هجده تا بیست درصد الکل)

لیکور یا عرق مانند ویسکی، ودکا و جین (حاوی چهل تا پنجاه درصد الکل)

مزه و مزه مشخص مشروبات الکلی مختلف، حاصل شیوه‌های تولید آن‌هاست که به پیدایش انواع گوناگون ترکیب شیمیایی الکل مانند متانول، بوتانول، الدئیدها و غیره می‌انجامد.

هر چند این ترکیبات احتمال دارد اثرات روان‌گردان متفاوتی به مشروبات الکلی مختلف ببخشند، ولی به طورکلی این تفاوت‌ها جرئی است.

تاثیرات کوتاه مدت استفاده از الکل کدامند؟

الکل به سرعت وارد جریان خون شده ماده‌های معدنی و به نواحی گوناگون بدن می‌رساند.

بیشتر سیستم‌های جسمی تحت اثر الکل قرار گرفته و فعالیت‌شان مختل میشود.

وابسته به مقدار استفاده و شرایط فرد مصرف‌کننده، الکل می‌تواند دامنه وسیعی از تاثیرات کوتاه مدت و فوری را ایجاد نماید.

برخی از آنها شامل:

شکسته شدن قید و بندها و عدم توانایی در پیشگیری از ظهور هیجانات

سرگیجه و برافروختگی چهره نتیجتا اتساع عروق خونی

افزایش تراوش اسید معده

اختلال همگانی در کارکرد مغز و سیستم عصبی

ایجاد ناهماهنگی کلی در بدن

آشفتگی در مهارت‌های حرکتی

افت سرعت بازتاب به محرک‌های محیطی

پرخاشگری

اختلال همگانی در حواس، تار دیدن و تکلم بریده بریده

تهوع

فقدان هشیاری

مصرف سنگین الکل احتمال دارد ایجاد مسمومیت در فرد نماید که دوره‌های کوتاهی از سردرد، تهوع و در بعضی اوقات استفراغ را بهمراه دارد.

اثرات بلندمدت استفاده از الکل کدامند؟

بعضی از عارضه‌های آسیب‌زای الکل مانند آنچه که ذکر گردید، بعد از مصرف الکل و طی مرحله کوتاهی رخ می‌دهند.

ولی الکل دارای عوارضی نیز هست که در حین مصرف دراز مدت این ماده و بیشتر به‌صورت تدریجی و شاید طی سال‌ها بروز می‌یابند، مثل: نارسایی‌های کبدی، مسائل قلبی عروقی، برخی بدخیمی‌های خاص و غیره.

مشکلات کبدی:

رایج‌ترین اختلال در ارتباط با استفاده از الکل می‌باشد.

بعضی از استعمال کنندگان الکل در اثر مصرف مزمن به هپاتیت الکلی یا التهاب کبدی دچار میشوند که نشانه‌های آن عبارتست از: تب، یرقان (زردی بیشتر از اندازه پوست، کرۀ چشم و ادرار) و دردهای نامعمول شکمی.

هپاتیت الکلی در حالتی که استفاده از الکل ادامه یابد، میتواند منجر به مرگ نیز بشود.

در حالتی که استفاده از الکل متوقف و درمان انجام شود، شرایط عکس بوده و احتمال التیام و بهبود فرد وجود دارد.

حدود بیست تا سی درصد افرادی که مصرف سنگین الکل دارند، به سیروز کبدی یا زخم کبد مبتلا می‌گردند.

اشخاصی که سیروز کبدی دارند، نبایستی به هیچ‌وجه الکل بخورند چرا که مرگ آنها را در پی خواهد داشت.

سیروز کبدی برگشت پذیر نیست، ولی چنانچه فرد استفاده از الکل را کنار بگذارد، شانس زنده ماندن او بیشتر خواهد شد.

گرچه درمان‌هایی برای این مریضی در دسترس است، ولی امکان دارد در برخی موردها به پیوند کبد نیاز باشد.

اشخاصی که هپاتیت C دارند، در مقابل زیان‌های کبدی ناشی از استفاده از الکل آسیب‌پذیرترند و استفاده از الکل در این اشخاص به احتمال بسیار قوی آن‌ها را با سیروز کبدی یا سرطان کبد روبه‌رو خواهد ساخت.

سرطان:

مصرف درازمدت الکل با درصد مبتلا شدن به برخی انواع سرطان، علی الخصوص بدخیمی‌های مری، دهان، حلق و حنجره ارتباط بسیار نزدیک دارد.

بعضی پژوهش‌ها نیز نمایانگر آنند که استفاده از الکل در خانم‌ها شانس گرفتاری به بدخیمی پستان را افزایش میدهد.

هم چنین مصرف الکل با بدخیمی‌های روده و رکتوم نیز ارتباط دارد.

پانکراتیت:

پانکراس یا لوزالمعده با تراوش انسولین، قند موجود در خون را منظم میکند.

هم چنین در هضم خوراک نیز نقش مؤثری دارد.

مصرف بلندمدت الکل می‌تواند به این عضو زیان رسانده و منتج به شکل‌گیری بیماری پانکراتیت یا التهاب لوزالمعده گردد.

پانکراتیت حاد میتواند با درهای شکمی شدید همراه باشد که کشنده هستند.

پانکراتیت مزمن نیز با دل دردهای مزمن، اسهال و افت کردن شدید وزن فرد همگام است.

قلب:

مصرف سنگین الکل فرد , بهمین علت ناراحتی‌های قلبی آسیب‌پذیر ساخته و احتمال حملات قلبی، سکته و فشار خون را در همگان افزایش میدهد.

ساختار ایمنی:

الکل بطور کلی میتواند روی ساختار ایمنی بدن اثر گذارده و با تضعیف نمودن دفاع‌های بدن، فرد , بهمین علت بیماریهای گوناگون آسیب‌پذیر کند.

مغز:

مغز نوجوان تاکنون در حال رشد بوده و به اثرات الکل بسیار حساس است.

استفاده بیش از حد الکل در این مرحله می‌تواند قدرت تصمیم‌گیری و قضاوت انسان را به شدت مختل ساخته و یا عارضه‌های بلندمدت و پایداری روی حافظه برجای گذارد.

الکل به‌طور میانه ده سال از عمر مبتلایان به سوء‌مصرف الکل می‌کاهد.

الکل در مرگ‌های ناشی از استفاده از مواد، در رأس بقیه موارد قرار دارد.