اختلال پرخوری را جدی بگیرید!

اختلال پرخوری با پرخوری کردن های گاه به گاه متفاوت است. بسیاری از مردم ممکن است در مدتی کوتاه مقدار زیادی غذا بخورند. مطمئنا برای همه اتفاق افتاده است که پس از یک مراسم خاص به دلیل خوردن شام زیاد دچار دل درد شوید. افراد مبتلا به این اختلال با یک روند خاص حس اجبار به خوردن می کنند – این روند حداقل یک بار در هفته و در یک دوره سه ماهه یا بیشتر رخ می دهد.

احساس ناراحتی

افراد مبتلا به اختلال پرخوری احساس می کنند که نمی توانند میزان غذا خوردن و یا نوع غذای خود را کنترل کنند. این افراد اغلب تنها غذا می خورند و تا زمانی ادامه می دهند که مریض می شوند یا اینکه دیگر گرسنه نیستند. گناه، شرم، نفرت یا ناراحتی پس از پرخوری بروز می کند. این افراد از این رفتار خود ناراحت می شوند، بنابراین سعی می کنند آن را از خانواده و دوستان خود پنهان کنند.

تفاوت پرخوری و اختلال پرخوری

پرخوری و اختلال پرخوری با هم تفاوت دارند، گرچه دارای علائم مشابهی هستند. افراد مبتلا به پرخوری نیز به طور مرتب پرخوری می کنند و دچار همان احساسات منفی گناه و شرمندگی می شوند. مهم ترین تفاوت بین این دو مشکل این است که افراد مبتلا به پرخوری سعی در پاکسازی خود دارند. آنها ممکن است سعی کنند غذای خورده شده را بالا بیاورند یا از مسهل استفاده می کنند و یا بیش از حد ورزش می کنند. اما فرد مبتلا به اختلال پرخوری این اقدامات را انجام نمی دهد.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به اختلال پرخوری هستند؟

هرکسی ممکن است به این اختلال دچار شود. تصور می شود این اختلال در امریکا بسیار شایع است. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به اختلال پرخوری هستند. در امریکا 2 درصد از مردان و 3.5 درصد از زنان به این اختلال دچار هستند. مردان بیشتر در سنین میانسالی به این مشکل دچار می شوند. در بین نوجوانان نیز این درصد 1.6 درصد است.

تاثیر اختلال پرخوردی بر وزن

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال پرخوری با وزن خود نیز دچار مشکل می شوند. در بین افراد مبتلا به این اختلال حدود دو سوم چاق هستند که یکی از تحقیقات نشان داده است حدود 30 درصد از افرادی که به دنبال کاهش وزن هستند، به این اختلال دچارند. چاقی و اضافه وزن نیز منجر به بروز مشکلاتی مانند بیماری قلبی، فشار خون بالا و دیابت نوع 2 می شود.

سلامت روحی و روانی

مبتلایان به اختلال پرخوری دچار دیگر مشکلات روحی و روانی نیز هستند، از جمله افسردگی، اضطراب، اختلال دو قطبی و سوء مصرف مواد. به علاوه این افراد دچار استرس و اختلال خواب می شوند و اغلب کمبود اعتماد به نفس دارند.

چه عاملی باعث بروز اختلال پرخوری می شود؟

محققان و دانشمندان در مورد علت بروز اختلال پرخوری مطمئن نیستند. ترکیبی از عوامل مختلف، از جمله ژنتیک، روانشناسی و سابقه پزشکی در بروز این مشکل تاثیر دارند. رژیم گرفتن ممکن است منجر به بروز اختلال پرخوری شود، اما مطمئن نیستیم که آیا این مسئله به تنهایی باعث بروز این مشکل می شود یا خیر. برخی افراد به نشانه های مواد غذایی، مانند بو یا تصویر آنها خیلی حساس هستند. به علاوه این اختلال بر اثر بروز حوادث استرس زا یا زویدادهای ناگوار در زندگی بروز می کند.

درمان بیماری

اگر فکر می کنید به اختلال پرخوری مبتلا شده اید، مطمئن باشید که این اختلال با موفقیت قابل درمان است. اولین گام تشخیص صحیح بیماری است. برای تشخیص بیماری پزشک یا درمانگر دیگر معاینات تخصصی بر روی فرد انجام داده و سوالاتی را در مورد عادت های غذا خوردن، سلامت عاطفی، شکل بدن و احساس وی نسبت به غذا می پرسد.

صحبت با یک روانشناس یا دیگر مشاوران مهمترین عامل در بهبود مشکلات عاطفی هستند. درمان رفتار شناختی با هدف تغییر الگوهای فکری منفی انجام می شود. برخی الگوهای فکری منفی باعث بروز اختلال پرخروی می شوند. درمان بین فردی مشکلات ارتباطی را هدف قرار می دهد. این روش درمانی به پیدا کردن متخصص تغذیه مناسب نیز کمک می کند.

مصرف دارو و بهبود اختلال

برخی داروها مانند داروهای ضدافسردگی و برخی داروهای ضد تشنج می توانند میزان خوردن غذا را کنترل کنند و این داروها در صورتی که در کنار مشاوره پزشکی مصرف شوند، اثربخشی بیشتری خواهند داشت. داروی Vyvanse دارویی است که برای درمان ADHD استفاده می شود و اولین دارویی است که برای درمان اختلال پرخوری مورد تایید FDA قرار گرفته است. بررسی ها نشان داده اند که دارویی Vyvanse می تواند تعداد روزهای پرخوری را در هر هفته کاهش دهد.

اختلال پرخوری منجر به بالا رفتن وزن می شود و کاهش وزن با وجود این اختلال کار بسیار سختی است. افراد مبتلا به این اختلال برای حل مشکل افزایش وزن نیاز به کمک دارند. برنامه های سنتی کاهش وزن نیز ممکن است موثر واقع شوند، اما برخی افراد با محدودیت های رژیم غذایی دچار مشکل می شوند.

پیشگیری

اگر در معرض خطر ابتلا به اختلال پرخوری هستید، می توانید اقداماتی برای پیشگیری از آن انجام دهید. مراقب عواطفی مانند گناه، شرمندگی و تحریک پذیری در مقابل مواد غذایی باشید. اگر دچار این مشکلات هستید یا اگر اختلال پرخوری در خانواده شما رایج است، حتما به پزشک مراجعه کنید.

لینک منبع

نگارنده: سمیه محمدی

گروه پزشکان جایروس